TUĞÇE ABLAM...

Balkonumda oturmuş, kahvemi yudumlayıp, sokağındaki çınarın yaprak hışırtılarını dinlerken, kurumuz yaprakları toplayan temizlik görevlisini izliyordum.

Hayat hikayemi anlatsam dudağınız uçuklar, hayatın sarp ve dikenli yollarında öyle zor günler geçirdim ki ben ama herseyini bir sırası var, kendi hayat hikayemi belki başka bir yazımda anlatırım sizlere

Ama bugün ben başka kadınlardan bahsedeceğim güçlü kadınlar dedimde, aklıma Tuğçe ablam geldi… Şimdi nerelerde bilemiyorumda Tuğçe ablamı unutmak mümkün mü…

Tuğçe kim mi ? Tuğçe hayatın bütün yükünü sırtına yüklenmiş, biricik kızı Zeynep ile hayat mücadelesine katılmış, bizim işyerinde temizlikçi ablam.

Ablam eşini trafik kazasında kaybedince, hayatın zorlu mücadelesine tek başına katılmış, karşısına çıkan tüm kısmetleri elinin tersi ile itmiş, minicik kızı Zeynep ile hayatın inişli çıkışlı yollarında yürümeye başlamış, hayat mücadelesine en uç noktalarda bile ayakta kalmayı başarmış ablam benim

Titizliğimi bilir işyerime geldiğimde bakarım ki masam pırıl pırıl olmuştur, hani derler ya bal yala diye işte öyle tertemizdir masam, koltuğuma oturduğumda hemen başında biter,

-Seçil hanım çayı yeni demledim, soğuktan geldiniz, içmek istermisiniz.

İstemez olurmuyum,

Onun ellerinden çay içmenin keyfine varılmazt hani başkaların deyimiyle tavşan kanı çay derler ya işte öyledir ablamın çayı

Tuğçe ablamda hayatımızda o kadar çokları varki, herbiri anlatmak bu satırlara sığma.

Onlar Anne babaları tarafından erkek gibi yetiştirilmiştir

Evdeki tüm tamirat, tadilat işlerinden anlar,

Bir erkeğe mecbur kalmadan da hayatlarını devam ettirebilirler.

Faturalarını kendileri yatırırlar.

Hatta etraflarının yükünü de üstlenirler.

Komşularının yardımına koşarlar ,

Özgürlüğü severler, dik durmayı da, güçlüdür çünkü...

Aşık olduklarında hissederek yaşarlar.

Aşklarına kurallar koymadıkları gibi büyük beklentilere de girmezler.

Sevdiklerine problem çıkarmazlar. Bütün gün çalışıp durduktan sonra, akşamları yorgun argın da olsa, bu kez evinin temizliğine başlarlar,

Yemek, temizlik, iş güç, bitmez ki, tv. Dizisini izlemeye vakti bile kalmaz, koltuk başında uyuyabilirler,

Yaşadıkları sıkıntıları , karşısındakine yansıtmazlar çünkü.

Para var mı, işyerinde sıkıntı mı oldu, birine canı mı sıkıldı, hiç bunlarla yormazlar çünkü istemezler kimse onlara acısın.

Sonra da bir bakarlar ki, bu kadar dik durmanın ve sorun çıkarmamanın karşılığında gerçekten de kimse onlara acımaz.

Ve hayat böyle sürüp gider, kimbilir Tuğçe adı niye konuldu.

Belki de anne babacığının göz bebeğidi, hep istemişlerdi, güçlü bir karakterde evlatları olsun, kızları oluncada ismini Tuğçe koymuşlardı, ne bileyim.. Ama hayat onu savurmuştu işte…

Bu haftada köşemiz doldu sevgili okurlarım,

Haftaya başka bir konuda buluşmak üzere, kalın sağlacakla

Seçil Eskioğlu

Gazeteci-Yazar.