KEŞKE !…

Hayat böyle birşey işte, hep keşkelerle yaşarız, bazen sever, sevilir ama hüsranla biten bir ayrılıktan sonra “Keşke tanımasaydım seni diye hayıflanırız…    

Bilirim ki hepimizin öyle veya böyle keşkeleri vardır, kimisi öğrenim hayatı boyunca yeteri çabayı göstermediği için pişmanlık duyar , kimisi sevdiği bir insana karşı yaptığı olumsuz bir hareketin pişmanlığını duyar , kimisi yanlış tahminde bulunup kaçırdığı bir işin başkasına kazandırdıklarını görünce pişmanlık duyar, kimisi de işlediği günahlardan dolayı pişmanlık duyar, yani pişmanlıklarım yok diyen bence yalan söylüyordur, çünkü hiç hata yapmayan hiçbir şey yapmayan insan demektir, bu da pek mümkün değildir her insan yanlış yapar ve yanlışlarından pişmanlık duyup ardından "keşke" der belki bazen inadından dolayı dili söylemese de kalbi " keşke " der . Bence "keşke" demek bir zayıflık değildir, insanlar pişmanlık duyabilir ve bunu da ifade edebilir önemli olan şey yapılan hatalardan ders çıkarmak ve aynı hataları tekrar etmemektir bu şekilde davranan insanlar hayatta hem başarılı hem de mutlu olurlar .  

Onun hayatı da keşkelerle doluydu, o kim derseniz, Tartıcı Mehmet amcam, onunla geçenlerde tanıştım, iyi ki de tanımışım, hava güzeldi, Maltepede alışveriş yapmış, sahilde biraz hava alayım demiştim üst geçitten karşıya sahile geçmek üzereydim, dikkatimi çekti, babam yaşında ki yaşlı amcam yerdeki tartısını eline almış diğer elindeki torbaya yerleştirmeye çalışıyordu durdum, yanına gittim cebimdeki elli lira bozuk paramı çıkarttım, ona uzattım, 

-Amcam dedim tartılacaktım ama sen toparlanmışsın, al bunu, beni tartmış kabul et…  

Sert sert suratıma baktı, kafasını çevirip 

-Ben dilenci değilim kızım dedi… 

ve geçitin diğer ucuna doğru ilerlemeye başladı, ayağı aksıyordu, çok üzüldüm, pişman olmuştum, bende onunla birlikte geçitin asansörünü bekliyordum, 

- Amcam dedim yaş kaç, 

elini boşver der gibi salladı , her ne kadar söylemek istemede seksen üzeri gösterdiği kesindi durdum, 

-Emeklimisin dedim, -Evet dedi ve devam etti neye yetiyorki, ev kira, karım kanser hastası… üç beş lira kazanayım diye sabahtan akşama kadar bekliyorum ama nafile… Asansörden aşağı inmiştik, tam yol ayrımına gelmiştik ki karşımdaki ufak kafeterya dikkatimi çekti, tekrar yolunu kestim,

-Amcam dedim bak sen benim babam yaşındasın, karnım aç, havada soğuk, haydi gel bana eşlik et, birlikte bireyler yiyip sıcak çaylarımı içelim ne dersin…    

Peki kızım dedi oturduk, kafeteryanın bir köşesinde, tostlarımızı yiyip sıcak çaylarımızı yudumlarken, mahçup gözlerle beni süzüyordu… dayanamadım sordum… 

-Amcam dedim sen pırıl pırıl birisin anlatsana bana hayat hikayeni, Ah be kızım dedi sana neyi anlatayım ki benim hayatım keşkelerle dolu, Devlet memuruydum, eşim genç ve güzeldi, süslenmek gezmeyi eğlenmeyi severdi ama maaşım onun masraflarını ancak karşılıyordu.. çoluk çocuğa karıştık, yaşlandık, emekli olduk ama hiç birikim yapamadık, kiradan kurtulamadım, oysa bir odalı evim olsaydı da benim olsaydı, emekli maaşım ancak kiraya yetiyor ne yiyip ne içeceğiz, hanımda hasta., evlatlarım hayırsız çıktı, arayıp sormazlar bile, çalışmayayım da ne yapayım… Keşke bir ev olsaydı ben kuru ekmeğede razıydım ama Keşkelerle günler geçmiyor be kızım, senin para uzatman ağrıma gitti, ben dilenci değilim kızım… 

İşte utanan ben olmuştum, Amcam bari kiranı ödeyeyim diyecek oldum ki kelimeler ağzımda kaldı, “Ben dedi dilenci değilim, Alnımın teri bileğimin gücü ile hayatımı kazanıyorum”,   

 Sustum, 

-Amcam dedim bak ben senin kızın olayım, 

Keşke be kızım dedi keşke Kızım olsaydın, ama olamazsın ki sen ayrı dünyaların ben ayrı dünyaların insanlarıyız, tam kalkmaya çalışıyordu ki dur amcam dedim biz burada yedik içtik alma evdeki teyzem yemedi izin ver onada birşeyler alayım … Peki kızım dedi, birkaç hazır yiyeceği paket yaptırıp verdim eline amcam arkasına bile bakmadan aksayan ayağıyla uzaklaştı gitti… 

Boş günlerimde o amcamı görmek için Maltepeye gidiyorum ama yok… Aklıma kötü şeyler getirmek istemiyorum herhalde amcam başka bir yerde çalışıyordur diye düşünüyorum, ama pişmanlık duyuyorum, neye bilirmisiniz, Keşke diyiorum keşke amcamın ev adresini alsaydım da onları ziyaret edip yardımcı olabilseydim. Keşke… 

Kalın sağlacakla   

Seçil Eskioğlu 

Gazeteci Yazar