Ne zaman gözyaşların dindi?
Ne zaman gözyaşlarını yutkunup içine ağlamaya başladın?
Ne zaman acılarına katlanmaya başladın?
Ne zaman kalbini taşlarla duvar örüp hapsettin?
Ne zaman duygularını hissetmeyi bıraktın?
Ne zaman başkalarına karşı ve başkalarının sorumluluğunu almaya başladın?
Ne zaman unuttun kendini?
Ne zaman herkes ve her şey senden daha önemli hale geldi?
Ne zaman kendine hayallerini ve isteklerini yasakladın?
Ne zamandan beri özlemlerini bastırıyorsun?
Ne zaman değerli olduğunu unuttun?
Ne zamandan beri maske taktığını hatırlıyor musun?
Ne zamandan beri herkese güçlü ve ulaşılamaz olduğunu göstermeye çalışıyorsun?
Kendini özgürleştirmenin zamanı gelmedi mi?
Acıların, kayıpların, yüklerin seni diz çökmeye zorluyor, fakında değil misin?
İçindeki çocuk mutluluk ve huzur için çığlıklar atıyor, ne zaman duyacaksın?
İçindeki unuttuğun çocuğu algıla, fark et.
Ona yer ve zaman ver.
Ona ilgini ve şefkatini göster.
O kendisini gösterme iznini bekliyor.
O dokunsal ve narin olduğunu deneyimlemek istiyor.
Artık seninle bir bütün olmak istiyor.
Dinle. Yanında olmasına izin verdiğinde, içindeki çocuğun sana seninle ilgili anlattığı hikayeleri dinle.
Sana gözyaşlarının ovasından
ve zifiri karanlıktan geçerken eşlik ediyor.
Korkma. O inandığından daha biligili.
O düşündüğünden daha güçlü.
O kendi ışığına götüren yolu biliyor.
Güven ve ona kalbini aç.
Mantığın karşı çıksa da, onu dinle ve onu takip et. Zaten yeterince uzun zamandır seni bekliyor.
Onu daha fazla bekletme...
HANIM DEMİRBAŞ
UZMAN SOSYAL PEDAGOG VE AİLE DANIŞMANI
Yorum Yazın