İÇİMİZDEKİ KIRIKLAR

Bir yetişkin olarak öğrendiğimiz en zor ders, içimizde ne kadar kırık hissedersek hissedelim, devam etme ihtiyacıdır.

Bu gerçek ham, filtresiz ve acı verici bir şekilde evrenseldir. Tükendiğimizde, kalplerimiz parçalandığında, ruhlarımız darmadağın olduğunda hayat durmuyor. Hareket etmeye devam ediyor -kesinlikle, kayıtsız- tempoyu tutmamızı talep ediyor. Keder için duraklatma düğmesi, iyileşme için ara yok, dünyanın nazikçe kenara çekilip onarmamıza izin verdiği bir an yok. Hayat bizden yüklerimizi sessizlikle taşımamızı bekliyor, içimizde taşıdıklarımızın ağırlığına rağmen ilerlememizi.

En zalim kısmı mı? Kimse bizi buna hazırlamıyor. Çocuklar olarak, temiz, umutlu sonlarla sarılmış direnç hikayeleri ile beslendik - acınızın bir amacı olduğu ve her fırtınanın parlak bir ufuk ortaya çıkarmak için temiz ve umut dolu sonlarla. Ama yetişkinlik bu rahatlatıcı yanılsamaları ortadan kaldırır. Bize hayatta kalmanın nadiren şiirsel olduğunu öğretiyor. Çoğunlukla, kaybolmayı tercih ettiğin zaman ortaya çıkmak, kimsenin görmediği acılara gülümsemek ve içten dışa doğru çözülmüş gibi hissetmene rağmen devam etmektir.

Ve yine de, bir şekilde, kararlıyız. İnsan olmanın sessiz mucizesi bu. Hayat acımasız olsa da, umut uzak olsa da, ilerlemeye devam ediyoruz. Tökezleriz, kırılırız, diz çökeriz -ama ayağa kalkarız. Ve bunu yaparak, sahip olduğumuzu hiç bilmediğimiz bir gücü ortaya çıkarıyoruz. Kendimizi başkalarının olmasını dilediğimiz şekilde rahatlatmayı öğreniyoruz. Bir zamanlar aradığımız güvencenin sesi olduk. Yavaş yavaş, dayanıklılığın her zaman büyük cesaret eylemleriyle ilgili olmadığını fark ediyoruz; bazen sadece bir fısıltıdır -“Devam et. “

Evet, çok yorucu. Evet, bu adil değil. Ve evet, bazı günler var ki, tüm bunların ağırlığı dayanılmaz geliyor. Ama ileriye atılan her küçük adım vazgeçmediğimizin kanıtıdır. Hala savaşıyoruz, hala tutunuyoruz, hala karanlığın bizi tüketmesine izin vermeyi reddediyoruz. Bu sessiz meydan okuma -var olmayı, denemek, umut etmeyi seçmek- yapabileceğimiz en cesurca şeydir…

HANIM DEMİRBAŞ

UZMAN SOSYAL PEDAGOG 

VE AİLE DANIŞMANI