Bir romanda rastlamıştım ; diyordu ki “İki yüzlü insanlara o kadar alıştık ki, doğru insanlarla karşılaşınca şaşar olduk”
Aysun ile birlikte bir kafede oturmuş, sade kahvelerimizi yudumlarken lafların belini kırıyorduk, Aysun kim mi ;
Aysun benim liseden arkadaşım, sonralardan eğitim fakültesini bitirdi, uzun yıllar eğitim neferliği yaptı, meslektaşı ile evlendi, bir kızı var eşini yıllar önce kalp krizinden kaybetti, sonra emekli oldu kızı ile birlikte yaşıyorlar, zaman zaman bir araya geliriz aradan uzun yıllar geçsede birbirimizi hiç bırakmadık, dostluğumuz her geçen gün daha da sağlamlaştı, gün oldu simidi ikiye bölüp karnımızı doyurduğumuzda olmuştur bizim
İkimizin derdi de aynıydı aslında hayatın inişli çıkışlı yollarında o kadar çok iki yüzlü insanlarla karşılaştık ki, insanlara olan güvenimizi yitirdik, herkese şüphe ile bakmaya başlamıştık. Hayat bize bu tip insanları öyle tanıttı ki, oturup onlarla ilgili bir kitap bile yazabiliriz, biliriz bunlar iyi bir oyuncudur aslında sana mavi boncuk verdiğini sanırsın oysaki herkese dağıtır, menfaatleri hep ön plandadır çünkü bizimle ilgileniyor, yardım ediyorlar gibi görünürler hatta yüzümüze gülümseyen, en iyi arkadaşınızmış gibi davranan ancak arkamızdan iş çeviren insanlardır bunlar, dedikoduya bayılırlar başkaları hakkında ileri geri konuşmaktan zevk alırcasına yaparlar bunu, olduklarından çok farklı görünürler, tam bir şeytanken melek taklidi yapmakta hiç zorlanmazlar.
İnsanların arkasından gülmek en çok onlara yakışır sizinle muhabbet ederken yüzünüze ne kadar sevimli baksa da içten içe kendini yer ve siz gittikten sonra alaylı bir şekilde arkanızdan konuşmaya başlarlar. İkiyüzlü insanlar kendi yaptıkları yanlışların farkında olmadıkları için kendilerini dünyanın merkezinde sanırlar egonun vücut bulmuş hali onlardadır, teşekkür etmeyi asla bilmezler biri sana iyilik yapar, yardım eder sende ona nezaketen de olsa bir teşekkür edersin değil mi? Biz böyle öğrendik böyle gidiyor hatta teşekkür etmeyince kınarız bile. Fakat bahsettiğimiz karakterdeki insanlarda teşekkür kelimesi lügatlerinde bile olmaz adı üstünde bu kişiler ikiyüzlüdür ben onlara bukalemun derim, çünkü çevreye göre renk değiştirerek uyum sağlarlar, yaptıkları iyilikleri ve yardımları bile karşılık bekleyerek yaparlar.
Biz bunları konuşup tartışırken Aysun’un kızı Aslı aradı annesini… arkadaşımın yüzü asıldı… üzüldü… telefon kapandıktan sonra sordum hayırdır Aysun ne oldu,
-Ne olacak dedi, Aslı bir delikanlı ile çıkıyordu, sebepsiz yere Aslıyı terketmiş, meğerse başka bir kız arkadaşı varmış… Aslı ağlıyor benim gururumla oynadı anne diyor….
Demiştim insanlara güven olmuyor diye… Hayat böyle birşey işte karşınıza düzgün güvenilir insanların çıkması dileğiyle kalın sağlacakla
SEÇİL ESKİOĞLU
GAZETECİ-YAZAR
Yorum Yazın