İnsanız, hayatın içerisinde yaşantımız devam ederken, ne kadar güçlü, zeki, becerikli olsak da an gelir yardıma ihtiyaç duyarız. Tam da bu nokta da ihtiyacımız olan yardım mıdır, dayanışma mı, bakın pelesenk olmuş literatürdeki bir hikâye önemli bir ders veriyor.
..
Yıllar sonra doğduğu çiftliği ziyaret etmek için arabası ile yola çıkan adam, bir anda arabasını tarlaların arasında bir yerlerde çamura saplanmış bir halde bulmuştu..
Araba ne ileri ne de geri gitmiyor, lastikler patinaj yapıyordu.
Bir süre direksiyon gaz ve vitesle uğraştı durdu sonra da yakında görünen bir çiftliğe yürüyerek gidip yardım istemeye karar verdi...
Çiftlikte rastladığı yaşlı köylü, adamı dinledi, bulunduğu yerden arabanın saplandığı yere doğru ve arabaya baktı, sonra da;
-Yaşlı Warwick halleder diye mırıldandı...
Ve ayağa kalkıp çiftliğin ahırına doğru yürümeye başladı.
Adam, Warwick’in kim olduğunu düşünerek takip ettiği yaşlı köylünün ahırdan yaşlı ve kör bir katırı çıkardığını şaşkınlıkla gördü.
'Warwick bir şehrin adıdır ve batıda çiftlik hayvanlarına, sevilen insanların ve şehirlerin isimlerini vermek garip değildir.'
Çiftçi bir balya da kalın halatı yüklendi ve arabanın yanına katır, çiftçi ve kazazede birlikte gittiler. Yolda adam çiftçinin elinde kamçı olmadığını fark etti ve şaşırdı.
Arabanın yanına geldiklerinde çiftçi halatın bir ucunu arabanın tamponuna diğer ucunu da Warwick in koşumlarına bağladıktan sonra da bağırmaya başladı:
-Hadi Jack, hadi Ted, ha gayret Fred, hadi davran Warwick...
Yaşlı katır ismini en sonunda duyduğu anda büyük bir gayretle ileri atıldı ve arabayı saplandığı çamurdan çekti çıkardı...
Adam çelimsiz yaşlı katırın gücüne şaşkınlıkla baktı sonra da köylüye teşekkür etti ve sordu:
-Neden Warwick’in ismini söylemeden önce, o kadar isim saydın?
Köylü güldü ve soru ile cevap verdi:
-Warwick'in kör olduğunu görmedin mi?
Ve konuşmasını sürdürdü
-Kendisini bir takımın parçası hissedince Warwick hep daha becerikli olur.
Eğer kör olmasa idi çamura gömülmüş arabayı asla yalnız başına çıkaramazdı...
Bu kadar ismi sıraladığım zaman kendisi ile birlikte çalışan bir kaç katır daha olduğunu sandı, heyecana kapıldı ve üstüne düşeni yapmak için olanca gayretini verdi...
*
Dayanışma var ya da yok soyut olarak varsayımı durumu dahi enerjisini yükseltir, moral motivasyonunu artırır insanın. Yardım istemekte insani, eksiklik yetenek ve bilgi, deneyim yokluklarında istenebilecek, talep edilecek bir destektir. Nedendir tam bir sonuca ulaşamadım ama günümüzde yardım talebi karşılığı yaklaşımlar suistimale çok açık, ekseri böyle bir talep sonrası büyük pişmanlıklar yaşamaktayız. İnsanlar olarak merhamet, dayanışma ruhumuzu mu kaybettik, kurnazlık ve menfaat, ego duygularımızı mı çok ön plana çıkardık, yaşadıklarımız analizin sonuçlarını önümüze seriyor. Hangi analiz demeyin, her insan içinde bulunduğu aile, işyeri, arkadaşlıklar, dernek, vakıf, organizasyonlar, müdahili olduğu sosyal organizasyonlarla gidişat ve sonucu kafasında irdeleyip analizini çıkartabilmekte. Biliyoruz ve farkındayız ki, her kişide farklı gidişat ve sonuçlar elde etmek mümkün olabileceği gibi aynı kişiler ve aynı olay türünde dahi süreçle davranış ve yaklaşım farklılıkları görmemiz mümkün.
Mir Murat Demir
Yorum Yazın