Gece beni arayıp her zaman yaptığın gibi suçladın... yok birilerini kırmışım yok bilmediğim, tanımadığım insanları aramışım öyle mi.
o birileri kimdir bilmem ama benim içimdeki kırgınlığın haddi hesabı yok. Senin için çok mücadele ettim. sen de biliyorsun bunu.
Gün gelip de değmezmiş deyip pişman olmamak için çok çabaladım. seni gerçekten sevdim, bana o kadar çok şey öğrettin ki... önce aşkı öğrettin, aşkın güzelliğini, sevmeyi öğrettin, sahiplenmeyi. hiç tanımadığın biri için herkesle hatta kendimle savaşmayı öğrettin.
yüzerken boğulmayı öğrettin bana... aşkına o kadar güvenmiştim, o kadar cok sevmiştim ki seni... şimdi içimde senden kalanları heybeme koymaya çalışıyorum. her zaman yaptığım gibi yine tek başıma savaşıyorum. keşke dememek için kendimden kaçıyorum sayende. senin de beni sevdiğine inandırmaya çalışıyorum kendimi. öteki türlü koyuyor çünkü şimdi anlıyorum aslında niye bana güvenmediğini. kendinden yola cıktın sanırım. aynı anda eski, yeni sevgililerinle ve benle yaşayarak. sana kötülük yapmadım. benim tek zararım kendime oldu. hayatımdaki belki de tek yara olarak kalacaksın. gözlerini unutamam. bana yaşattıklarını da...
sevdiğimdin rezilliğim oldun.
SELAM SEVGİ VE SAYGILARIMLA
NAZENDE KAYA
ARAŞTIRMACI YAZAR
Yorum Yazın