Ağır olur özlemlerim..
Çerçeveli fotoğraflar koynuma alarak uyumak kandırmıyor beni..
Kanlı canlı babamı istiyorum, kollarında
yada ne bileyim yastık yapsın beni
koysun başını karnıma ve uyusun; beni uyutsun istiyorum..
Resmini değil babamı istiyorum ben..
Kocaman kalın parmakları yüzümde dolaşsın, okşasın saçlarımı.. Şevkatinin sıcaklığının huzurunu yaşamak istiyorum… Ben babamı istiyorum fotoğraflarını değil..!! Sırtüstü uzansın ve minik ellerim göğsünü okşasın istiyorum..!!
Ağır oluyor özlemlerim..!! Çerçeveli hayalleri aklıma getirmeye çalışarak uyumak kandırmıyor beni..
Ben annemi istiyorum, saçlarından parmaklarıma yüzükler yapmak;
süt kokusunu, saflığını,
tertemiz yüreğinin hislerini içime içime çekmek istiyorum..
Rüyaya benzeyen hayallerini değil, annemi istiyorum..!!
Ağırlaşıyor çoook ağırlaşıyor hasretim, özlemim..!!
Çözümler aramak değil, tesellilerle avunmak değil..
beklemelerde sabırlarda değil; ben yarimi istiyorum..!!
Kollarında, güvenle uykuya dalmak..!!
Yoksa sebebsiz hasta olacağım.. Yoksa nedensiz alerji olacağım Yoksa çaresiz eriyip tükeneceğim..!! Ağır oluyor özlemlerim..!!
Bu bir kader birliği yada sınav olmamalı..
Babamı, annemi, sevdiceğimi hasret kılmak,
var ama yok yapmak: ne kader, nede sınanmak..!!
Ağır; çook ağır oluyor özlemlerim..!!
Selam ve saygılarımla
NAZENDE KAYA
ARAŞTIRMACI-YAZAR
Yorum Yazın