Ne güzel bir deyim değil mi? Dul...
Dul deyince orada dur. Anne olmak zordur. Dul anne olmak daha zor. Yoksa bir derdim yok dullukla. Olmalıydı. Oldu. Kural bu.
Bir kum saati çeviriyorum kendi kendime. Kapıyı kilitliyorum. Kız uyumuş.
Bir fanus var evde.
Sessizce onun içine giriyorum.
Bir pencere çiziyorum içine.
Pencereyi açıp kaçıyorum. Geç dönerim...
Sevgiye ihtiyacım var. Ama kızımın güzel ellerine değil.
Bir erkeğin sert ellerine de değil.
Sadece alnımdan öpülmeye.
İyi geceler denmesine.
Sahi neden bana kimse iyi geceler demiyor.
Ve neden hala ilk günaydın benden gidiyor. Ne kadar yorgunum...
Yanlış anlamayın. Dul olmak değil derdim. Eskidendi o tabu.
Yani dul demek aşkın sevişmenin tadını almış ve kocasından ayrılınca elde edilmesi kolay demekti.
Artık her şey kolay. Aşk da kolay. Ya elde edilmek. Nasıl. Ne ara. Keşke.
Yarın arayacak beni. Gel-diyecek. Anneme kızı bıraksam . Adama gece bittiğinde gidip kızımı alıp gelelim denir mi?
Gecenin sonu? Ne kolay da dedim bunu.
Ne olacağı belli değil ki? Ya son anda değişirse.
Ya da ben değişirsem. Olur ya. Erkek aklı alır mı son anda DUR dememi. Sanmam.
Radyoyu açmalı. Romantik bir şarkı çalsa. Evde biraz şarap olacaktı dünden kalan. Biraz da cips bulmalı kız yemediyse. İyi ki marketler var. Bakkaldan şarap alsam bakışlar değişecek. Ya da bira.
Eskiden sevmezdim. Ama bu sıcakta iyi geliyor.
Marketteki kız belki de ben bunları alırken evdeki kocacığıma aldığımı düşünüyor.
Ne garip. Kadehler neredeydi. Hah. Burada.
Balkon serin en azından. Işıklar yanmıyor. Kimse görmez beni.
Ne kadar sakin görünüyorum dışardan bakıldığında.
Keşke başa dönebilseydim.
Ne değişirdi ki.
Çok şey aslında. Kızım olmazdı. Oysa şimdi var.
Onu alıp başa dönebilir miyim acaba. Olmaz değil mi?
Biliyorum. Olmaz.Kızımsız asla bir hayat düşünemiyorum..
Kapı çalınsa. Biri gelse. Ellerimden tutsa. Dese ki.
Ben sadece sana geldim. Bir hesap yapmadan olduğum gibi.
Ben de ona bütün kapılarımı açsam. Bütün kapılarımı.
Kum saati zamanın azaldığını gösteriyor. Sabah çabuk oluyor. Gece çok uzun. Şarap uyutur derler. Uyutsa bari. Ah radyoyu açmayı unutmuşum.
Bu gün ne kadar yorulmuşum... Handan
Selam ve Sevgilerimle
NAZENDE KAYA
ARAŞTIRMACI -YAZAR
Yorum Yazın