ARAMIZDAKİ DELİLER

İncilay ÖZDEMİR

     Aramızda akıllı görünen pek çok deli dolaşıyor. Bu, yaşa, eğitime de bakmıyor.

    Olay, hastanelerden birinin, nöroloji servisinde, bir yakınımın yanında refakatçi olarak kaldığım günlere rastlıyor. Gün ağarmış, doktorlar ziyaretlerini bitirmişler. Refakatçilerden bir kız, serviste bütün odaları tek tek geziyor. Hastaların durumlarını soruyor. Hatta doktorların, hastalara, muayene sırasında yaptırdıkları hareketlerin aynını yaptırıyor:

    " Parmağını burnuna değdir. Dizlerini bük. Ayaklarını oynat şimdi." Hastanın ayağına dokunarak:

    " Hissediyor musun? Ya buraya dokunduğumda?.. Bugün daha iyisin. Ben gene uğrarım " deyip , odadan çıkıyor...

    Bir gün, refakatçilerden biriyle tartıştığını görüyorum:

    " Sen kimsin be! " diyor karşı taraf.

    Bizim melek refakatçi de:

    " Asıl sen kimsin? Ben doktorum " diye cevap veriyor. Karşısındaki şaşırıyor:

    " Doktor mu?.."

    " Ne sandın ya " deyip, durmadan çılgın kahkahalar atıyor.

    Daha sonra kızla sohbet ederken, üniversitede okuduğunu, beyin cerrahı çıkacağını söylüyor. Ders görürken, ölü insanların beynini kesip, nasıl incelediklerini anlatıyor:

    " Beyin çok karışık. Yün yumağı gibi bir şey."

    Ardından, beyin ameliyatlarına girdiğini, eline neşter verildiğini ballandıra ballandıra tekrarlıyor. Yakınım, bir gün beni uyarıyor:

    " Bu kız çatlak, aman ne çok konuşuyor. Doktorluk okuması falan, hepsi palavra. Deli bu kız. Fazla yüz verme..." Yine koridorda karşılaşıyoruz. Hemen konuşmaya başlıyor:

    " Bugün tansiyonum çok düşük çıktı. Felç geçiriyorum sandım, acile indim. Sinirsel olduğunu dediler."

    " Hiç iştahın olmadığını söylüyordun. Aç kalma, tuzlu ayran iç..."

    Bir sır verecekmiş gibi öne eğiliyor. Gözleri çakmak çakmak:

    " Yok, yok... Nazar bu. Bana nazar deyiyor. "

    " Kimin nazarı değecek canım " diyerek, sanırım pot kırıyorum.

    Gözümün içine baka baka konuşuyor:

    " Özellikle renkli gözlerin değer!"

    Gözlerimin renkli olduğunu düşünüp, ondan kaçırıyorum.

    Yakınımın sözleri geliyor aklıma. Şimdi ben, de onun şizofren olduğunu düşünüyorum. Kimbilir, böyle düşündüğüm için belki, ben de şizofreniye doğru kayıyorum.

    Evet, böyle tipler her yerde karşımıza çıkabiliyor. Bir hastanenin nöroloji servisinde bile...